Σε ορισμένους εργασιακούς ρόλους ή περιβάλλοντα, υπάρχουν ξεκάθαρες διαχωριστικές γραμμές μεταξύ ωραρίου εργασίας και προσωπικού χρόνου, ενώ σε πολλά άλλα τα όρια αυτά είναι θολά ή ακόμη και ανύπαρκτα!
Έτσι, το να μη μας απασχολούν εργασιακά θέματα, πρακτικά και πνευματικά, μετά το πέρας της εργασίας μας, εξελίσσεται σε μία μεγααάλη πρόκληση! Διότι, ο περισπασμός (distraction) που προκύπτει, είναι πολύ πιθανό να έχει επιπτώσεις στους υπόλοιπους τομείς της ζωής μας, καθώς μπορεί π.χ. να συνεπάγεται ότι πρέπει να «ανταλλάξουμε» τον χρόνο που επιθυμούμε να περάσουμε με τον/την σύντροφό μας, τα παιδιά, τους φίλους, τον χρόνο για ξεκούραση, σωματική άσκηση, διασκέδαση, βόλτα, με χρόνο στο εργασιακό τηλέφωνο ή και μπροστά στον υπολογιστή, διευθετώντας «σημαντικά ή επείγοντα» θέματα.
Ενώ από τη μία μπορεί να φαίνεται ότι διατηρούμε τα εργασιακά μας θέματα υπό έλεγχο, από την άλλη, η κατάσταση αυτή σίγουρα μάς αποδιοργανώνει σε άλλες πτυχές της ζωής μας, αφήνοντάς μας συνήθως δυσαρεστημένους, αφού καταλήγουμε να εργαζόμαστε τόσο εντός όσο και εκτός ωραρίου εργασίας.
Τι μπορούμε να κάνουμε;
Το τι είναι εφικτό να κάνουμε και σε ποιον βαθμό, ποικίλει και εξαρτάται από παράγοντες, όπως ο εργασιακός μας ρόλος, η κουλτούρα της επιχείρησης στην οποία εργαζόμαστε ή διευθύνουμε, οι συνεργάτες μας, κλπ. Στις περισσότερες περιπτώσεις, μπορούμε να μειώσουμε σημαντικά τον βαθμό περίσπασης που βιώνουμε από την εργασία μας, όταν είμαστε εκτός αυτής.
Βήμα 1ο: Προσδιορίζουμε ποιες είναι «οι εκτός εργασίας ώρες»
Εάν εργαζόμαστε σε ένα πλαίσιο με σταθερό ωράριο (8.00-16.00, 9.00-17.00, κλπ), οι ώρες εκτός εργασίας είναι ήδη προκαθορισμένες. Ωστόσο, τι συμβαίνει όταν είμαστε ελεύθεροι επαγγελματίες, freelancers, εργαζόμενοι με ευέλικτο ωράριο ή σε θέσεις που απαιτούνται υπερωρίες; Τι μπορούμε να κάνουμε εάν είναι η φύση της εργασίας μας είναι τέτοια που δε μπορούμε να γνωρίζουμε ακριβώς τι ώρα θα τελειώσουμε ή βρισκόμαστε σε εργασιακούς ρόλους που απαιτούν να είμαστε συνεχώς «συνδεδεμένοι»;
Στις περιπτώσεις αυτές, όταν αισθανόμαστε ότι η εργασιακές υποχρεώσεις μάς κατακλύζουν, χρειαζόμαστε μια αντίστροφη προσέγγιση:
α) σκεφτόμαστε και καθορίζουμε πόσες ώρες επιθυμούμε ή πρέπει να αφιερώνουμε σε προσωπικές δραστηριότητες, όπως ύπνος, άσκηση, διασκέδαση, χαλάρωση, χρόνος με τους δικούς μας ανθρώπους, δουλειές σπιτιού, κλπ,
β) δεσμεύουμε αυτές τις ώρες, σε ημερήσια ή και εβδομαδιαία βάση, για να διασφαλίσουμε τον προσωπικό μας χρόνο.
Έτσι, κάνουμε χώρο για την εκτός εργασία ζωή μας!
Βήμα 2ο: Βάζουμε πλάνο για πνευματική ηρεμία και διαύγεια
o Καθορίζουμε: τι είναι αναγκαίο να φέρουμε εις πέρας και μέχρι πότε. Έχουμε ένα σημειωματάριο, ημερολόγιο ή εφαρμογή στο κινητό για το ξεκαθάρισμα και την καταγραφή. Το σημαντικό εδώ είναι να μη βρισκόμαστε συνεχώς σε πνευματική υπερφόρτωση, μένοντας ξάγρυπνοι τα βράδια προσπαθώντας να θυμηθούμε αν ξεχάσαμε να κάνουμε κάτι μέσα στην ημέρα ή τη λίστα υποχρεώσεων της επόμενης.
o Προγραμματίζουμε: θέτοντας προτεραιότητες… μήπως προέχει να αφιερώσουμε χρόνο στην προετοιμασία ενός meeting ή επείγει να απαντήσουμε σε κάποια emails ή να συντάξουμε ένα report; Τι δεν είναι επείγον και μπορεί να μετατεθεί χρονικά; Το πλάνο, μειώνει την ανησυχία και το άγχος ότι κάτι θα ξεχάσουμε ή ότι δε θα προλάβουμε να κάνουμε.
o Ελέγχουμε: στην αρχή της εργασιακής ημέρας την ημερήσια λίστα μας και ξεκινάμε, ενώ προς το τέλος της εργασιακής ημέρας τσεκάρουμε ξανά τη λίστα για να σιγουρευτούμε ότι διευθετήσαμε όλα όσα έπρεπε να γίνουν.
Βήμα 3ο: Επικοινωνούμε με τους συνεργάτες μας
Όταν έχουμε και τηρούμε ένα συγκεκριμένο εργασιακό ωράριο, μπορούμε να το επικοινωνήσουμε στους συνεργάτες μας, για παράδειγμα: «συνήθως μετά τις 6 το απόγευμα είμαι εκτός εργασίας, οπότε εάν χρειαστεί να επικοινωνήσετε μαζί μου, θα έχετε νέα μου την επόμενη εργάσιμη ημέρα, μετά τις 9 το πρωί».
Όσοι βρισκόμαστε σε εργασιακά πλαίσια ή ρόλους, όπου τα ωράρια δεν είναι σαφώς ορισμένα και απαιτείται να είμαστε συνεχώς «συνδεδεμένοι», μπορούμε να δώσουμε ορισμένες κατευθυντήριες γραμμές, σχετικά με το πώς μπορεί κάποιος να επικοινωνεί μαζί μας, ώστε να μειώσουμε έτσι τις παρεμβάσεις στην προσωπική μας ζωή, για παράδειγμα: «μπορείτε να μου τηλεφωνείτε ή να στέλνετε μηνύματα μέχρι τις 6, αλλά από εκεί και μετά παρακαλώ επικοινωνείτε με email, εκτός εάν πρόκειται για κάτι εξαιρετικά επείγον».
Με μία τέτοια στρατηγική, οριοθετούμε εμάς και τους γύρω μας, διασφαλίζοντας ότι, τις περισσότερες φορές τουλάχιστον, μόνο κάτι άμεσο και επείγον θα μας αποσπάσει για λίγο από τον προσωπικό/οικογενειακό μας χρόνο.
Βήμα 4ο: Κάνουμε τη δουλειά μας στη δουλειά μας
Πόσοι από εμάς δεν έχουμε φτάσει στο σημείο να πούμε ότι «η πραγματική δουλειά βγαίνει» μετά τις 5-6 το απόγευμα, όταν έχουν αποχωρήσει οι περισσότεροι και έχει ησυχία στο γραφείο ή μετά τις 9-10 το βράδυ, όταν τα παιδιά έχουν κοιμηθεί; Προφανώς, διότι κανείς και τίποτα πλέον δεν μας αποσπά.
Ωστόσο, εάν θέλουμε να εισβάλει λιγότερο η δουλειά στον προσωπικό μας χρόνο, θα πρέπει να διευθετούμε τα εργασιακά μας θέματα κατά τις ώρες εργασίας. Εάν, παρόλα αυτά, κρίνεται αναγκαίο ή και επιθυμητό να εργαστούμε εκτός ωραρίου εργασίας, είναι σημαντικό να θέτουμε και να τηρούμε αυστηρά όρια, δηλαδή: «θα εργαστώ 8.00-9.30 το βράδυ και θα σταματήσω για να ξεκουραστώ και να μπορέσω να κοιμηθώ στην ώρα μου ή θα εργαστώ το Σάββατο μόνο μεταξύ 2-5». Είναι προτιμότερο να αφιερώσουμε κάποιες από τις προσωπικές μας ώρες για τη διευθέτηση εργασιακών ζητημάτων, εφόσον απαιτείται, από το να σκεφτόμαστε τη δουλειά όλο το βράδυ ή όλο το Σαββατοκύριακο και να αγχωνόμαστε.
Κανείς, φυσικά, δε μπορεί να εγγυηθεί ότι σκέψεις που αφορούν σε εργασιακά ζητήματα δε θα περνούν από το μυαλό μας. Ακολουθώντας όμως τα παραπάνω βήματα, μπορούμε να μειώσουμε τον βαθμό διάσπασης από την εργασία μας όταν βρισκόμαστε εκτός αυτής!
Όλοι χρειαζόμαστε πνευματικές παύσεις και προσωπικό χρόνο, όχι μόνο για να είμαστε αποδοτικότεροι στην εργασία μας, αλλά για να έχουμε ισορροπία στη ζωή μας και να αισθανόμαστε πιο χαρούμενοι.
Η εξισορρόπηση προσωπικής–εργασιακής ζωής, αποτελεί ένα από τα κυριότερα μέρη της coaching διεργασίας. Η coaching προσέγγιση που εφαρμόζουμε, προσεγγίζει ολιστικά το άτομο και συμβάλλει καθοριστικά στην παροχή ολοκληρωμένης υποστήριξης κατά την πορεία του προς την αλλαγή και την ανάπτυξη!
Comentarios